Van strand naar tempels

Dag lieve allemaal,
Daar zijn we weer, nu vanuit Cambodja. Maar eerst even terug naar onze luie dagen aan het strand op Koh Samet in Thailand. Vier dagen alleen maar luieren en bijkomen van alle indrukken uit Myanmar. Er valt ook niets te doen, we huren een dag een brommertje en rijden in een paar uur de twee wegen af die het eiland telt. Alles komt uit bij een strand, maar dat is een paar dagen dan ook heerlijk!

Woensdag 2 december vertrekken we weer. We besluiten om eerst naar Cambodja te gaan en maken een stop in Chanthaburi. We logeren in een homestay waar we de enige gasten zijn, een mooi houten huis met een grote tuin en een hele vriendelijke gastvrouw. In dit land van Boeddha staat in deze stad ineens een grote Frans aandoende kathedraal met een groot mariabeeld ervoor. Doet een beetje vreemd aan in deze omgeving.
De volgende dag fietsen we door een straatje met oude huizen, waar een soort stichting ervoor zorgt dat dit straatbeeld bewaard blijft. Verder is er niets bezienswaardigs in deze stad. De grote trekpleister is de wekelijkse edelstenen markt, maar als je zoals wij daar geen verstand van hebt, kun je leuk naar die stenen staan staren, maar of de kwaliteit goed is....geen idee.

Vrijdag 4 december gaan we per minibus naar de grens. Het busje zit vol Thai die gaan gokken. In Thailand mag dat niet, maar net over de grens in Cambodja staan een paar casino's, dus gaan ze daarheen. Wij moeten uitstappen en te voet de grens over. Bij loket 1 Thaise immigratie stempel dat je het land uitgaat. Door naar loket 2 Cambodjaanse immigratie formulieren invullen voor een visum. Dan naar loket 3 voor visum en stempel in onze paspoorten, we mogen 4 weken blijven. Een taxichauffeur spot ons al voor de grens en brengt ons naar Battambang. Een vrij grote stad met centraal een markt en nog een aantal huizen uit de Franse koloniale tijd. 's Avonds gaan we naar het Phare circus. Een project dat in 1994 is opgezet om kansarme kinderen te helpen. De circusschool is inmiddels uitgegroeid tot een internationaal bekend circus. Ze zijn heel goed.

Zaterdag stappen we om 7 uur op de boot naar Siem Reap, een trip van 8 uur. Er is een groot verschil met 8 jaar geleden toen Peter deze tocht ook heeft gemaakt. Toen was het een klein bootje met aan weerszijden banken waar voornamelijk de lokale bevolking gebruik van maakte, nu is het een grotere boot met vooral toeristen. De eerste uren varen we door een smalle, bochtige rivier waar de stuurman af en toe grote moeite heeft de boot de bocht door te krijgen. Eén keer lukt dat niet en belanden we in de kant. De boot trekt ook behoorlijke golven wat niet gewaardeerd wordt door de vissers die in hun kleine bootjes hun netten midden op de rivier hebben uitgegooid. Ook de bootjes die langs de kant liggen, gaan hevig tekeer en lopen vol water. Tja, vooruitgang vraagt zijn tol, maar wel van de verkeerde. Het leven is hier sappelen, als je ziet hoe en waarvan de mensen hier moeten leven. Wat schamele visvangst, dat is alles. Het doet ons erg aan Myanmar denken. Halverwege de rit zien we grote constructies verschijnen, lange vlotten met een huisje erop en een enorme bamboe hefboom waar een groot net aan hangt dat ze op de bodem laten zakken. Als er een opgehaald wordt, zien we alleen maar hele kleine visjes in dat grote net zitten. Dat levert dus ook niet veel op....
Vera heeft ook nog een leuke stunt. Ze legt in Battambang 'even' ipod en bankpasjes in een la en...vergeet ze. Maar dan treedt er een fantastisch systeem in werking. Het hotel vindt de spullen en weet ons op de boot te achterhalen om ons dat te melden. Ze maken een pakje, geven dat mee met een minibus en melden aan ons huidige hotel wanneer het aankomt. Die zorgen dat het bij het busstation wordt opgehaald en 2 dagen later heb ik al mijn spulletjes terug. Is dat service of niet?

We zijn nu dus in Siem Reap, de stad van de prachtige Khmer tempels. Het is een drukke toeristische plaats, maar er is hier dan ook heel veel te zien. Zondag gaan we met een tuktuk naar de tempels Angkor Wat en Angkor Thom.
Angkor Wat is het grootste religieuze gebouw ter wereld, een enorm ommuurd complex van 1025 x 800 m met een 190m brede gracht eromheen. Het is bijna altijd in gebruik gebleven en daardoor als enige tempel hier niet ten prooi gevallen aan het oerwoud. Er is nog heel veel intact. Het is verbazingwekkend om te zien hoe dit bouwwerk in de 12e eeuw tot stand gekomen is. Je kijkt je ogen uit bij de lange gangen met bas-reliëfs, tot in detail uitgesneden. Overweldigend!
We gaan door naar Angkor Thom, de stad van de laatste god-koning, die in plaats van hindoeïsme het boeddhisme beleed. Dat loopt hier dan ook door elkaar. Het belangrijkste overgebleven gebouw hier is Bayon, een tempel versierd met enorme hoofden die gelijkenis vertonen met de koning en minzaam op je neerkijken. Heel indrukwekkend!
's Avonds eten we in Pub Street, een toeristen uitgaansgebied met alleen maar pubs, restaurants en souvenirshops. Het is er waanzinnig druk en een kakafonie van geluid, want bijna ieder restaurant heeft live muziek, en hard.

De volgende dag gaan we naar het Angkor National Museum, waar de geschiedenis van het Khmer rijk wordt verteld, super interessant. Het was een rijke beschaving.
's Avonds gaan we naar een traditionele dansvoorstelling. Dat is tijdens een (buffet)diner en dat is geen gelukkige combinatie. Het is een grote zaal met 800 mensen die rondlopen en eten en nauwelijks belangstelling hebben voor wat er op het toneel gebeurt. Halverwege de voorstelling is 80% van het publiek al vertrokken. Geen wonder dat de dansers heel ongeïnspireerd zijn.

Dinsdag blijft Vera maar weer een dagje in het hotel, toch weer iets verkeerds gegeten. Peter gaat de stad in en scoort een Lonely Planet van Laos, want we hebben besloten via Cambodja en het zuiden van Laos naar Thailand te reizen. Ons tweede tempeltoertje stellen we een dagje uit.

Woensdag gaat het beter en gaan we weer op tempeltoer. We bezoeken een flink aantal tempels, waarvan er één een eindje buiten de stad ligt. Dat levert een mooie rit over het platteland op. De tempels zijn in verschillende staat van verval, maar in veel gevallen zijn of worden ze deels gerestaureerd. De meeste waren volledig in het oerwoud verdwenen en overwoekerd. Bij sommige tempels groeien woudreuzen met enorme wortels dwars door de gebouwen heen. Als ze die weg zouden halen, stort alles in, dus blijven ze staan. Een bizar gezicht.

Vandaag 10 december is onze laatste dag in Siem Reap. We hebben nog een dag een tempelpas, dus gaan nog een keer terug naar Angkor Wat. Wat een magnifiek complex!

Morgen gaan we weer reizen, naar Kratie in het oosten. Dat ligt aan de Mekong en je kunt er zoetwater dolfijnen bekijken. Of wij ze ook zien, laten we jullie de volgende keer weten.

Veel liefs van Peter en Vera